Je kent het wel: het ene moment sta je in de keuken te prutsen met een nieuwe lasagnerecept, het volgende moment denk je na over borstdensiteit — toch? Nee? Tja, ik ook niet. Toch werd ik getriggerd door de recente aflevering van Eva Jinek, waarin ze sprak over het Volkskrant-artikel “Wat vrouwen niet mogen weten over hun eigen borsten.” Het gaat over een onderwerp dat niet alleen onze gezondheidszorg beïnvloedt, maar ook toont hoe de medische wereld vrouwen vaak in het duister laat tasten. Tijd om dat licht eens stevig aan te knippen.

---

Borstdensiteit: Wat is het en waarom zijn ze zo’n gekke boekenmetafoor? Het klinkt misschien als een vreemde term, maar ‘dense‘ borsten zijn helemaal geen nieuw fenomeen. Sterker nog, het komt voor bij bijna de helft van alle vrouwen boven de 40. Wat betekent dat dan precies? Simpel gezegd: tumoren zijn in dicht borstweefsel moeilijker te detecteren, zoals de speld in een hooiberg die zich verstopt in een storm van stro. De Volkskrant schreef er deze week over, waarbij de kernvraag was: waarom wordt deze belangrijke informatie niet standaard gedeeld met vrouwen in Nederland?

Wat borsten, bias en de wereld van medische fictie met elkaar te maken hebben. In de recente uitzending van Eva Jinek kwam naar voren dat vrouwen nog steeds niet volledig op de hoogte zijn van hun eigen borstdensiteit. Zelfs als het bekend is, krijgen ze vaak niet de juiste vervolginformatie, zoals de noodzaak voor aanvullende screening met echografie of MRI. Alsof je een boek leest waarvan de schrijver plots besluit geen einde te schrijven. Die kloof in informatievoorziening voelt bijna aan als een slecht geschreven thriller, waarbij de vrouwelijke hoofdrolspeler halverwege uit het plot wordt geschrapt.

Genderongelijkheid in de gezondheidszorg: Wat als vrouwen eindelijk hun verhaal konden schrijven? Genderongelijkheid in de gezondheidszorg is niets nieuws. De medische wetenschap is van oudsher gebaseerd op mannelijke proefpersonen. Dat blijkt niet alleen uit standaarddosering van medicijnen voor ‘de gemiddelde man’, maar ook uit het feit dat vrouwen zoals in het Volkskrant-artikel aangaven, vaak te horen krijgen dat hun klachten ‘psychosomatisch’ zijn. Net zoals een editor die een volledig vrouwenperspectief uit het boek haalt. Waar blijft het verhaal van de vrouw?

Van Borsten tot balans: Hoe creëren we een gezondheidsverhaal dat iedereen begrijpt ? Zowel Eva Jinek als het Volkskrant-artikel roepen op tot verandering. Tijd om vrouwen actief te betrekken in hun eigen medische verhaal. De recente veranderingen in de VS tonen aan dat het wél kan: daar worden vrouwen verplicht geïnformeerd over hun borstdensiteit. En dat is niet alleen een overwinning voor borstkankeronderzoek, maar ook voor gendergelijkheid in de gezondheidszorg. Het is tijd dat Nederland dit voorbeeld volgt en vrouwen laat weten wat er gaande is in hun eigen lichaam.

Conclusie:
De discussie rond borstdensiteit is meer dan alleen medische jargon of cijfers. Het gaat om het erkennen van vrouwen als volwaardige karakters in hun eigen gezondheidsverhaal. We hebben geen verhaal nodig dat ons laat gissen naar de clou, maar een compleet verhaal waarin alle puzzelstukjes op hun plek vallen. Laten we stoppen met het schrijven van medische fictie en beginnen met het herschrijven van echte, eerlijke gezondheidszorg.

Call to Action:
Ben je benieuwd naar wat borstdensiteit voor jouw gezondheid kan betekenen? En hoe we samen kunnen vechten voor betere informatie en zorg? Lees het Volkskrant-artikel hier en kijk de aflevering van 30 oktober Eva Jinek om op de hoogte te blijven. Deel je ervaringen of stuur dit artikel door naar iemand die ook haar eigen verhaal wil herschrijven.